Oświetlenie awaryjne jest realizowane za pomocą dedykowanych lamp oświetlenia ogólnego lub specjalnie montowanych opraw zasilanych z dodatkowych źródeł energii elektrycznej, których zadaniem jest załączyć się po zaniku zasilania głównego.
możliwia ono bezpieczne zakończenie zadań, a tak że bezpiecznego opuszczenia zagrożonych pomieszczeń w sytuacji nagłego, niespodziewanego braku oświetlenia podstawowego.
Wartości definiujące oświetlenie awaryjne:
- średnie natężenie oświetlenia Eśr – średnia arytmetyczna wartości zmierzonych na płaszczyźnie np. drogi ewakuacyjnej, wyrażona w lx,
- równomierność oświetlenia Uo – iloraz najmniejszej zmierzonej wartości natężenia oświetlenia występującej na danej płaszczyźnie (Emin) do średniego natężenia oświetlenia na danej płaszczyźnie (Eśr),
- stosunek Emax/Emin – iloraz największej do najmniejszej wartości natężenia oświetlenia zmierzonej na danej płaszczyźnie.
Przykładowe wartości normatywne (PN-EN 1838:2005):
- droga ewakuacyjna (oświetlenie wzdłuż drogi): Eśr=1,0lx, Uo = -, Emax/Emin = 40,
- strefa otwarta: Eśr=0,5lx, Uo = -, Emax/Emin = 40,
- strefa wysokiego ryzyka: Eśr=15lx, Uo =0,1, Emax/Emin = -.
