Drgania mechaniczne mogą występować w procesie technologicznym w sposób zamierzony lub jako efekt uboczny.
Wyróżniamy dwa rodzaje drgań:
- drgania ogólne – drgania o ogólnym działaniu, przekazywane do organizmu człowieka przez jego nogi, miednicę, plecy lub boki,
- drgania miejscowe – drgania działające na organizm człowieka przez kończyny górne.
Przykładowe źródła drgań występujące w środowisku pracy:
- drgania ogólne: podłogi, podesty, urządzenia stacjonarne, przenośne lub przewoźne, które wprawiają w drgania podłoże, na którym stoi operator, platformy drgające, siedziska i podłogi środków transportu (samochodów, ciągników, autobusów, tramwajów, pojazdów kolejowych, samolotów), siedziska i podłogi maszyn budowlanych (np. do robót ziemnych, fundamentowania, zagęszczania gruntów),
- drgania miejscowe: młotki pneumatyczne, ubijaki mas formierskich i betonu, nitowniki, wiertarki udarowe, klucze udarowe, wiertarki, szlifierki, piły łańcuchowe, obrabiane elementy trzymane w dłoniach (szlifowanie, polerowanie),
Wartości dopuszczalne drgań ogólnych na stanowisku pracy:
- dla dziennej ekspozycji na drgania ogólne aw,8h = 0,8 [m/s2],
- dla krótkotrwałych ekspozycji na drgania ogólne aw,max = 3,2 [m/s2],
Wartości dopuszczalne drgań miejscowych na stanowisku pracy:
- dla dziennej ekspozycji na drgania miejscowe aw,s,eq,8h = 2,8 [m/s2],
- dla krótkotrwałych ekspozycji na drgania miejscowe aw,s,max = 11,2 [m/s2],
Wartości natężeń dopuszczalnych zawarte są w Rozporządzeniu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 czerwca 2018 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. 2018, poz. 1286).