Woda jest niezbędnym elementem naszego funkcjonowania. Nasze organizmy składają się w 70% z wody, a każdego dnia zużywamy jej około 200 litrów na osobę. Dlatego, też tak ważną rzeczą jest zadbanie o to, by używana przez nas woda była czysta i zdrowa.
Niestety ponad 90% gospodarstw korzystających z indywidualnych ujęć wody (studnie kopane i głębinowe) użytkuje wodę, która nie nadaje się do spożycia. Woda w większości studni wymaga dezynfekcji i uzdatnienia.
Niedbałe wykonanie studni, bliska obecność zabudowy (szamba, kanalizacja, nawożenie, chemizacja środowiska) sprzyjają zakażeniom i zanieczyszczeniom wody w stopniu dyskwalifikującym jej wykorzystanie do celów spożywczych oraz gospodarczych bez odpowiedniego uzdatnienia.
Jakość wody studziennej zależy od kilku czynników – m.in. od ukształtowania terenu, głębokości zalegania warstwy wodonośnej oraz od rodzaju gruntu. Ocena jakości wody ze studni jedynie na podstawie walorów smakowych, zapachowych czy wizualnych jest niewystarczająca.
Nieuzdatniona woda, która pochodzi ze studni może zawierać, bowiem wiele szkodliwych substancji, które nie wpływają bezpośrednio na jej wygląd, smak czy zapach. Woda z własnego ujęcia może zawierać m.in. liczne jony wapnia i magnezu odpowiedzialne za twardość, a także żelazo, amoniak, mangan, siarkowodór, azotany i azotyny.
Zawartość żelaza w wodzie z ujęć własnych może nawet kilkukrotnie przekraczać normę. Podobnie jest w przypadku manganu, który zwykle występuje w wodzie jednocześnie z żelazem. Wysoka jest również często twardość wody studziennej.
Aby korzystać z niej w domu – używać do picia jak i do celów gospodarczych, należy najpierw sprawdzić jakość wody – przebadać ją, aby poznać jej dokładne parametry i móc dobrać odpowiednie urządzenia uzdatniające.
Zbadaj koniecznie wodę w sytuacji, gdy:
- jest mętna,
- smak wydaje Ci się dziwny
- ma nieprzyjemny zapach- szczególnie siarkowodoru,
- po umyciu masz podrażnioną skórę,
- pozostawia rdzawe ślady na przyborach sanitarnych lub praniu,
- pozostawia szary lub biały nalot na armaturze lub naczyniach,
- po powodzi lub zalaniu studni,
- w przypadku gdy studnia była długo nieużywana,
- po każdorazowym wejściu człowieka do studni,
- w przypadku zatrucia lub innych niepokojących objawów,
- jeśli z wody stale korzystają dzieci, osoby starsze lub o obniżonej odporności.
